کد مطلب:1610 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:13

گنجینه پرسمان » اجتماعي و فرهنگي

ندبه به چه معنا است، و دعاي ندبه چگونه بوجود آمد؟

ندبه در لغت به معناي گريه و شيون و زاري است.[6]

دعاي ندبه طبق روايتي از طرف امام زمان(عج) صادر شده است، و خود ايشان دستور دادهاند كه شيعيانشان اين دعا را بخوانند.

دعاي ندبه در سه كتاب معروف و معتبر قديمي آمده است:

1ـ كتاب مزار كبير، تأليف محدّث و دانشمند معروف قرن ششم، محمد بن جعفر المشهدي.

2ـ كتاب مزار قديم كه مؤلف آن مرحوم طبري، نويسندة كتاب احتجاج است (قرن ششم).

3ـ كتاب مصباح الزائر تأليف سيد رضي الدين بن طاووس كه از زهّاد و بزرگان محدّثان قرن هفتم است.

مرحوم علامه مجلسي نيز در جلد 99 بحارالأنوار، ص 104 آن را از كتاب هاي بالا نقل كرده است.

در هر سه كتاب، دعاي ندبه از محمد بن علي بن يعقوب بن ابي قروه، و او از محمد بن حسين بن سفيان البزوفري[7] (بزوفر نقل مي كند، بروزن غضنفر يكي از آبادي هاي عراق نزديك شهر واسط است كه در طرف غرب روخانة دجله واقع شده است) نقل مي كند، كه در زمان غيبت صغري مي زيسته است و قاعدتاً به وسيلة مكاتبه از طريق نواب خاص با امام زمان(ع) تماس گرفته است و او از حضرت مهدي(عج) نقل مي كند كه حضرت دستور دادند اين دعا را بخوانند.[8]

دعاي ندبه از نظر محتوا مستدل و عالي و فصيح و گيرا و عاطفي و حماسي است،و در صورت آگاهي كامل خواننده مي تواند الهام بخش براي اصطلاح وضع اجتماعي و مبارزه با ظلم و فساد گردد و جهشي باشد به سوي اهداف بزرگ انساني، خواندن با توجه دعاي ندبه قلوب را كاملاً متوجه قيام صاحب الامر(ع) مي نمايد و وسيلة ارتباط عميق با آن بزرگوار مي باشد.

[6] المنجد، مادة ندب؛ فرهنگ معين، ج 4، ص 4697، ماده ندبه.

[7]

[8] ناصر مكارم شيرازي، پرسش ها و پاسخ هاي مذهبي، ج 2، ص 119.